Darbest
عوسمان مەهمەد/شاعیری کورد
January 29, 2020
عوسمان مەهمەد چیرۆکنووس و شاعیر و وەرگێڕی کورد. ساڵی ١٩٧٩ لە گوندی «قودب»ـی سەر بە شاری «نسێبین»ـی «باکووری کوردستان» لە دایک بووە. لە ساڵی ١٩٩٤ـەوە دەستی بە نووسینی شیعر و کورتەچیرۆک کردووە. لە ساڵی ١٩٩٦ بە دواوە شیعر و چیرۆکی لە گۆڤاری وەک «دوگر، نوودەم، ژیانا ڕەوشەن و چروسک»ـدا بڵاو کردووەتەوە. ساڵی ٢٠٠١، یەکەمین دیوانی بە ناوی «گولووجنووکاڤل GulûCinûKavil» لە چاپەمەنیی ئاڤێستا چاپ بووە. ساڵی ٢٠١٣، دووهەمین دیوانی بە ناوی «ل دۆر کێڤژالان Li Dor Kêvjalan» لە چاپەمەنیی ئاڤێستا دەرچووە. ئێستا دانیشتووی ئەنقەرەیە و کاری تەلەڤزیۆنی دەکات. ئەو زمانی کوردی (کورمانجی، سۆرانی، زازاکی) و تورکی و فارسی دەزانێت، شاکاری ناڵەی جودایی و کۆمەڵێک هەڵبەستی مامۆستا هێمنی بۆ تورکی وەرگێڕاوە. خۆیشی بەم وەرگێڕانەدا چووەتەوە. لە سۆرانییەوە بۆ کورمانجی ئەم دوو کتێبەی وەرگێڕاوە: “کەسی ب قاسی من ژ تە رە حەز نەکر – سەحەر ڕەسایی” و “ل غوربەتێ – محەمەد عومەر عوسمان”. – ماڵپەڕی باڵندە
دارەمەیت
عوسمان مەهمەد
لە کورمانجییەوە: ژیار ھۆمەر
ئەم ئاسمانەم لەسەر ھەڵماڵن
ھەور و ئەستێرەکان بە ناخم بسپێرن
وەک چۆن چڵێکی تێدا بشکێ
وەک چۆن مردن بیەوێ ساردوسڕیی ئاسن بچێژێ
من بە نووکی زمان بۆ برین دەگەڕێم
تا زەوییەکی نوێ پەیدا بکەم
بێ خەو، بێ هۆشیاری، بێ ئاسمان
هاکا ساتی مردووەباران
گزرەی هەناسەسوار لە هەنگاوەکانم بئاڵێنم
هەڵبێم، هەڵبێم
تا ئاسمانێکی دی بۆ زەوییەکەم بهۆنمەوە
ئەو زەوییەی بەرماوەی کوشتنە
هاکا ڕووناکی هەڵقرچا و
لە هاڵاوەکەیەوە تاریکی داتکا و
پێمدا وەشاند ئەو ئەستێرانەی گۆشتەکەمیان ڕزاندووە و
فووم کردە ئەو گەواڵەهەورانەی برینەکەمیان هەڵگوشیوە بەرەو ساوی تازەهاتوو
تا ھەست بە مردنەکەم بکەم
دەسا ئەم ئاسمانەم لەسەر هەڵماڵن
خەمی مانگ و هەتاوتان نەبێ
ئەوانە ژەنگی ئاسنەکانی قەفەزی زەمەنن
منی نەشۆردراو، سێبەری دارهەنجیرێکم
لەسەر دوو باسکی چەپ و
لەسەر دوو باسکی ڕاست
سەرەڕای گریانە ماڵییەکەتان
ئێوە بە بێدەنگی دەمبەن
١٤/١٢/٢٠١١
Darbest
Osman Mehmed
Ji Kurmancî: Jiayr Homer
Vî asîmanî rakin ji ser min
Ewran û stêran be naxim bispêrin
Çawa ku çiqlek bişke tê de
Çawa ku mirin bixwaze sariya hesin biçêje
Bi serê zimên li birînê digerim ez
Da ez erdeke nû peyda bikim
Bêxew, bê şiyarî, bê asîman
Ha hingê -hinga baranên mirî
Ezê giyayekî zerişk î bînlêçikiyayî badim li gavên xwe
Bibezim, bibezim
Heta asîmanekî din bihûnim ji erda xwe re
Ya ji ber kuştinan mayî
Ha hingê -hinga ronî dikizire
Û ji bîna wê tarî dadiwerive
Ezê stêrên goştê min rizandî bireşînim ser
Û pif kim ewrên birîna min guvaştî berew sayiyaa nûhatî
Heta ku bi mirina xwe bihesim
Ji loma rakin ji ser min vî asîmanî
Nekevin taya heyv û hetavan
Zingara hesinên qefesa Zemên in ew
Ez ku neşuştî, siya darhejîrekê me
Li ser du çiqlên çepê
Û du çiqlên rastê
Hûn min dibin bê gotin
Di ber wê giryana kedî re
*
Osman Mehmed, sala 1979an li gundê Qudbê ya ser bi bajarê Nisêbîna bakurê Kurdistanê ji dayîk bûye. Ji sala 1994an ve dest bi nivîsandina şi’ran û kurteçîrokan kiriye. Ji sala 1996ê û vir ve şi’r û çîrokên wî di kovarên wek Dugir, Nûdem, Jiyana Rewşen û Çirûskê de belav bûne sereta. Piştre yekem dîwana wî sala 2001ê ji nav Weşanên Avestayê çap bûye bi navê “GulûCinûKavil”. Dîwana wî ya duwem bi navê “Li Dor Kêvjalan” sala 2012an dîsa ji nav Weşanên Avestayê derçûye. Niha li Enqereyê dijî.
Wergêranên wî:
Kesî bi qasî min ji te hez nekir – Seher Resayî
Li Xurbetê – Mihemed Omer Osman
سەرچاوە:
Darbest, Li Dor Kêvjalan, Osman Mehmed, Avesta – 2013, R: 58.
